میلاد باسعادت امام حسین علیه السلام مبارک باد
سوم شعبان ولادت امام حسین است . در ادامه به مناسبت ولادت امام حسین علیه السلام روایاتی در ارتباط این امام همام برای شما همراهان عزیز می آوریم:
با امام حسین علیه السلام بودن
امام صادق علیه السلام میفرمایند:«اِقْرَؤُا سُورَةَ الْفَجْرِ فِی فَرَائِضِکُمْ وَ نَوَافِلِکُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ% وَ مَن أَدمَنَ قراءَةَ وَ الفَجر کانَ مَعَ الحُسیَن بنِ عَلیّ فی دَرَجَتِه فِی الجَنَّة؛[۱] سورة فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید همانا این سوره حسین بن علی% است هر کس مداومت کند بر قرائت این سوره ، با امام حسین% خواهد بود و در جوار جایگاه بهشتی او قرار خواهد گرفت».
آزادی مطلق
امام حسین علیه السلام میفرمایند: «افْعَلْ خَمْسَةَ أَشْیَاءَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ فَأَوَّلُ ذَلِکَ لَا تَأْکُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الثَّانِی اخْرُجْ مِنْ وَلَایَةِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الثَّالِثُ اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا یَرَاکَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الرَّابِعُ إِذَا جَاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِیَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ وَ الْخَامِسُ إِذَا أَدْخَلَکَ مَالِکٌ فِی النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِی النَّارِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْت[۲]؛
پنج کار را انجام بده بعد هر چه خواستی گناه کن؛ اوّل: روزی خدا را نخور، هر چه خواهی گناه کن؛ دوم: از حکومت و سرپرستی خدا خارج شو، هر چه خواهی گناه کن؛ سوم: جائی را انتخاب کن که خدا تو را نبیند، هر چه خواهی گناه کن؛ چهارم: موقعی که ملک موت (عزرائیل) آمد، رویت را بگیر و او را از خودت دور کن، هر چه میخواهی گناه کن؛ پنجم: موقعی که مالک جهنم خواست تو را داخل جهنم کند، داخل نشو و هر چه میخواهی گناه کن».
عاجزترین مردم
امام حسین علیه السلام میفرمایند:«إِنَّ أَعْجَزَ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعَاءِ وَ إِنَّ أَبْخَلَ النَّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلَام[۳]؛ عاجزترین مردم کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد و بخیلترین مردم کسی است که از سلام کردن بخل بورزد».
نامگذاری فرزند
امام حسین علیه السلام میفرمایند: «لَوْ وُلِدَ لِی مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّیَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلَّا عَلِیّاً[۴]؛ اگر ۱۰۰ فرزند برای من متولد شود دوست دارم نام هر یک از آنان را جز علی نگذارم».
[۱]. تفسیر مجمع البیان، ابوعلی فضل بن الحسن طبرسی، انتشارات فراهانی، تهران، ۱۳۸۰ش، ج ۱۰، ص ۴۸۰.
[۲]. موسوعة الامام الحسین%، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش، ح ۵۵۹.
[۳]. بحار الانوار، ج ۹۰، ص ۲۹۱.
[۴]. همان، ج ۴۴، ص ۲۱۱.