میلاد باسعادت امام حسین علیه السلام مبارک باد
محفل انس است دو عالم ولی شمع دل افروز حسین است و بس نفخه جان بخش نسیم بهشت شمه ای از بوی حسین است و بس
| نور خدا آینه حق نما نور هدی نور حسین است و بس | سر ولا لؤلؤ لالای حق مظهر دادار حسین است و بس | |
| سر هویت که تجلی نمود پرتو پر نور حسین است و بس | روح مشیت که از او شد پدید کون و مکان جمله حسین است و بس | |
| جلوه ذات احدی بی نقاب نور تجلای حسین است و بس | سجده که بر آدم خاکی نمود خیل ملک بهر حسین است و بس | |
| سلسلة منتظم انبیاء مقدّم الجیش حسین است و بس | میوة خلقت ز ازل تا ابد مقصد ایجاد حسین است و بس | |
| محفل انس است دو عالم ولی شمع دل افروز حسین است و بس | نفخه جان بخش نسیم بهشت شمه ای از بوی حسین است و بس | |
| آتش نمرود به جان خلیل بَرد شد از خوی حسین است و بس | سفینه نوح به طوفان یم زورقی از جوی حسین است و بس | |
| موسی عمران که به میعاد رفت از بر میقات حسین است و بس | روشنی وادی ایمن همی شعشعة روی حسین است و بس | |
| آتش افروخته در کوه طور پرتوی از نور حسین است و بس | آن دم عیسی که به تن جان دمد از دم و از بوی حسین است و بس | |
| گردش این گنبد افراشته بر خَم ابروی حسین است و بس | من چه بگویم به جهان هر چه هست سر به تکاپوی حسین است و بس | |
| آنکه فروزان کند امشب چو شمس رایت توحید حسین است و بس | آنکه ببوسید گلویش ز مهر رسول و بگریست حسین است و بس | |
| محفلی بزمِ حریم لقا رأس پر از نور حسین است و بس | سوخته پروانه جان را به شوق در حرم عشق حسین است و بس | |
| کشته جان باخته در کوه طور پیکر صد پاره حسین است و بس | آنکه بزد خرگه خود را برون از دو جهان جمله حسین است و بس | |
| آنکه به قربانگه کوی حبیب گفت رضیً ربِّ حسین است و بس | آنچه به خون گلو آغشته شد طرّه گیسوی حسین است و بس | |
| باب نجات از غم و بحر بلا کشتی منجی حسین است و بس | دست شفاعت همه را روز حشر از کرم و جود حسین است و بس | |
| گر تو بخواهی که شوی رستگار راهْ تولای حسین است و بس | آنکه سرود این دُرَرِ پاک را خاک رهِ کوی حسین است و بس |
***
علامه آیت الله سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره)
سوم شعبان المعظم 1378 هجری قمری